Nasza rekrutacja wolontariuszy trwa, dlatego przychodzimy do Was z inspiracją. Głównym zadaniem wolontariuszy jest zabawa. Gry to nieodłączny rekwizyt wolontariuszy. Dlatego poniżej znajdziecie listę gier, które zawsze się sprawdzą na naszych programach. Jeśli nie znasz zasad wielu gier, nie szkodzi – pozwól dziecku prowadzić spotkanie. Niech ono decyduje, w co i jak się będziecie bawić. […]

Nasza rekrutacja wolontariuszy trwa, dlatego przychodzimy do Was z inspiracją. Głównym zadaniem wolontariuszy jest zabawa. Gry to nieodłączny rekwizyt wolontariuszy. Dlatego poniżej znajdziecie listę gier, które zawsze się sprawdzą na naszych programach. Jeśli nie znasz zasad wielu gier, nie szkodzi – pozwól dziecku prowadzić spotkanie. Niech ono decyduje, w co i jak się będziecie bawić. Gra i wymyślanie zasad mogą być świetnym wyzwaniem dla dziecka. Można zasady gry utrudnić, albo dopasować tak, żeby gra stała się zespołowa…

Gry, które zawsze się sprawdzają!

Zabawa to nie tylko sposób na miłe spędzenie czasu, ale także potężne narzędzie wspierające rozwój i budowanie relacji. W terapii rekreacją gry pełnią szczególną rolę – wprowadzają wyzwania, zachęcają do współpracy i pozwalają dziecku na doświadczanie nowych sytuacji w bezpiecznym otoczeniu. Można je modyfikować na wiele sposobów, dostosowując poziom trudności i dodając nowe zasady. Liczy się przede wszystkim kreatywność!

Uniwersalne gry, które warto mieć pod ręką:

Memory – klasyka wśród gier ćwiczących pamięć, ale można ją modyfikować na wiele sposobów, np. grając na czas lub wymyślając historie do obrazków.

UNO – klasyczna gra karciana, która rozwija spostrzegawczość i refleks. Można grać standardowo, dobierając karty i blokując ruchy przeciwników lub w wersję z dodatkowymi zasadami – np. każde zagranie karty „+2” wymaga wykonania prostego zadania (np. powiedzenia czegoś miłego innemu graczowi, wykonanie śmiesznej pozycji lub śmiesznej miny).

Dobble – to kolejna gra na spostrzegawczość, wywołująca wiele emocji i radości – kto pierwszy znajdzie wspólny symbol, zdobywa kartę. W trudniejszej wersji – na czas – wyznaczamy limit i sprawdzamy, ile kart uda się zebrać w minutę.

Jenga – to świetna gra do ćwiczenia precyzji i cierpliwości: tradycyjnie – wyciągamy klocki i układamy je na górze, ale możemy zastosować np. wersję z pytaniami – przed wyjęciem klocka odpowiadamy na pytanie zapisane na spodzie. Możemy tworzyć niestandardowe budowle, tworząc przy tym różne historie.

Spadające małpki – wyjątkowo prosta, ale ekscytująca gra zręcznościowa w której wyciągamy patyczki tak, by spadło jak najmniej małpek. Możemy zastosować wariant drużynowy – gracze współpracują, by osiągnąć jak najlepszy wynik. Możemy modyfikować zasady do woli: wyciągamy patyczki tak, by spadło jak najwięcej małpek, zbieramy tylko konkretne kolory małpek itp., oraz możemy wykorzystać patyczki do innej gry, tj. bierki.

Czółko/Zgadnij kim jestem – doskonała gra integracyjna w której standardowo zgadujemy hasła, bazując na podpowiedziach. W celu utrudnienia, można zastosować wariant ruchowy – zamiast mówić, przedstawiamy hasło za pomocą gestów. Kart z obrazkami, możemy używać do tworzenia ciekawych opowieści, do sortowania (w szczególności z młodszymi dziećmi) wg. kolorów, rodzajów przedmiotów i innych grup tematycznych.

Kartka i ołówek to zawsze nieograniczone możliwości! Proste materiały mogą stać się podstawą świetnej zabawy, takiej jak: kalambury – rysowanie i odgadywanie haseł, kółko i krzyżyk, statki, państwa-miasta. Tworzenie własnej gry – dzieci mogą wymyślać zasady i testować swoje pomysły! Mogą także, po prostu coś narysować, co niekiedy jest formą komunikacji z osobą dorosłą.

Ruchowe gry bez rekwizytów:

Lustro – jedna osoba wykonuje ruchy, druga je naśladuje. Można dodawać elementy mimiki, gestów czy tańca.

Statki na morzu – dzieci chodzą po pokoju i reagują na komendy, np. „sztorm!” (przykucają), „kapitan na pokładzie!” (salutują). Można stworzyć dowolną narrację zabawy, z dowolnymi ruchami/gestami do odtworzenia po usłyszeniu komendy.

Głuchy telefon w ruchu – zamiast szeptać, przekazujemy hasło ruchem (np. klaskanie, tupanie, machanie).

Zatrzymany taniec/figurki marmurki – puszczamy muzykę, dzieci tańczą i muszą znieruchomieć, gdy muzyka się zatrzyma. Nie musi być muzyki – można przemieszczać się swobodnie i na “umówione” słowo, zatrzymać się i przyjąć jakąś śmieszną pozycję.

Gry na wyobraźnię i współpracę:

Opowieść po jednym słowie – każdy z uczestników dodaje jedno słowo do wspólnej historii. 

Bezludna wyspa – każdy z uczestników wymienia np. 1-2 rzeczy, które zabrałby na bezludną wyspę (czy inną wymyśloną krainę), a zadaniem drugiej osoby jest powtórzenie tej listy i podanie swojej. Kolejna osoba (lub pierwsza) powtarza wszystkie przedmioty, które udało jej się zapamiętać z wypowiedzi pozostałych graczy.

Rysowanie w powietrzu – jedna osoba rysuje palcem w powietrzu, druga zgaduje, co to jest. Możemy zmienić “płótno” do malowania – zamiast powietrza wybrać stolik czy krzesełko. 

Kim jestem? – jeden gracz wymyśla postać (np. zwierzę, bajkową postać), a reszta uczestników zgaduje, zadając pytania w taki sposób, żeby gracz odpowiadał na „tak” lub „nie”.

Takie zabawy są lekkie, łatwe do adaptacji i pomagają w budowaniu relacji, oraz w sposób elastyczny podchodzimy do ich zasad.

Terapia rekreacją to więcej niż zabawa – to metoda wsparcia oparta na aktywności i nowych doświadczeniach. Gry pomagają w przełamywaniu barier, budowaniu relacji i rozwijaniu pewności siebie. Niezależnie od sytuacji, zawsze można znaleźć sposób, by dostosować je do potrzeb dziecka. Ogranicza nas tylko wyobraźnia!